Astma - leczenie

Leczenie astmy Samo leczenie astmy oskrzelowej zależy w znacznym stopniu od ciężkości i zaawansowania choroby. Najważniejszym czynnikiem leczenia jest wykorzystanie metod, które stosuje się w leczeniu przeciwzapalnym. W przypadku większości tych metod, leczenie musi być stosowane systematycznie i przez długi czas, za co odpowiedzialny jest przewlekły stan astmy. Leczenie dychawicy dąży przede wszystkim do opanowania objawów choroby, co nazywamy kontrolą astmy. Kluczowe znaczenie w procesie leczenia tej choroby układu oddechowego stanowi unikanie kontaktu z czynnikami, które są odpowiedzialne za wywoływanie napadu astmy u chorego. W tym przypadku tyczy się to szczególnie unikania specyficznych grup alergenów oraz unikania ekspozycji organizmu na działanie ujemnych temperatur w okresie zimowym. W większości przypadków powyższe czynności są trudne do uniknięcia, dlatego też w niektórych wybranych przypadkach wykorzystuje się metodę leczenia odczulającego, zwaną również desensytyzacją, będącą jedną z wielu metod immunoterapii. Astmatykom zaleca się w szczególności zastosowania metod, które mają na celu zmniejszenie stężenia alergenów kurzu domowego w otoczeniu, w którym przebywa najczęściej. Należy więc stosować specjalne pokrowce, jonizatory, filtry powietrza, odkurzacze centralne, należy usunąć meble tapicerowane czy dywany z długim włosiem. W przypadku leczenia napadów astmy oskrzelowej stosuje się leki mające za zadanie rozkurczać oskrzela, umożliwiając im bardziej swobodną i efektywniejszą pracę. W przypadku astmy długotrwałej, należy skupić się na profilaktycznej terapii i zastosować leki o działaniu przeciwzapalnym.
Obecnie najczęściej i najpowszechniej wykorzystywaną metodą podawania leków stała się metoda wziewna. Polega ona na aplikacji leku bezpośrednio do drzewa oskrzelowego. Niewątpliwą zaletą wziewnego podawania leków jest niemal natychmiastowa minimalizacja działań niepożądanych oraz objawów typowych dla tego rodzaju choroby, a więc kaszlu, duszności i problemów ze złapaniem oddechu. Osoby cierpiące na astmę wykorzystują inhalatory ciśnieniowe ze specjalnym dozownikiem lub inhalatory proszkowe. W przypadku ciężkich postaci choroby, koniecznością staje się dawkowanie leków ogólnoustrojowych, najczęściej w postaci tabletek, rzadziej zastrzyków i kroplówek.
Do najczęściej wykorzystywanych w leczeniu astmy leków o działaniu rozszerzającym oskrzela zaliczyć możemy leki z grupy β- mimetycznych takich jak fenoterol, salmeterol, salbutamol. Astmatykom bezwzględnie nie można przyjmować leków β- mimetycznych o długim działaniu np. salmeterol i formoterol, bez jednoczesnego zażywania steroidu wziewnego. Powyższe postępowanie może w znacznym stopniu zwiększyć ryzyko zgonu z powodu dychawicy.
W leczeniu astmy wykorzystuje się również leki cholinolityczne, które za zadanie mają blokowanie receptorów muskarynowych w oskrzelach pacjenta skutkując rozkurczem mięsni oskrzelowych, pod warunkiem, że skurcz wywołany był przez pobudzenie nerwu błędnego. Według badań, skurcz nerwu błędnego odpowiada za występowanie napadów astmy u przeszło połowy pacjentów cierpiących na tą chorobę. Przykładami leków cholinolitycznych są bromek tiotropium czy bromek ipratropium.
Leki o działaniu przeciwzapalnym także odgrywają niezwykle ważną rolę w leczeniu astmy. Należą do nich między innymi kortykosterydy, które przyjmowane są najczęściej w postaci wziewnej, a znacznie rzadziej bezpośrednio, doustnie. Zaliczamy do nich leki z grupy beklometazonu, flutikazonu i budezonidu.
Lekarze zalecają także metody fizykoterapeutyczne, gimnastykę oddechową lub zajęcia psychoterapeutyczne. W niezwykle rzadkich przypadkach napadów w astmie istnieje konieczność wspomagania oddychania respiratorem.